BİZ
NİYE BÖYLEYİZ? Değerli okuyucu
liderler partiler gelip geçicidir. Asıl olan Memleketimiz ve milletimizdir. Bir
birimizi fikri nedeniyle eleştirip onu dışlamayalım “her gönülde bir aslan
yatar” Her fikre saygılı olalım. Herkes liderini sevecek. Herkesin bir partisi bir
lideri vardır. Bu günlerde siyaset bir moda oldu. Lütfen birbirimize saygı
duyalım. Bazı insanlarımız var eğer fikrinden değilseniz sizi dışlıyorlar ellerinden
gelen her türlü hakareti yapıyorlar. Bu doğru değildir. Eleştirelim fakat
eleştirinin de dozunu kaçırmayalım. Her nedense şairler daha çok eleştiriliyor.
Şair tarafsızdır. Şair bir gözlemcidir. Şair Halk’la iç içe olan birileridir. Milletinin
Ozanı Aşığı ve Şairi halkta gördüğü haksızlığı, yolsuzluğu vurgunu, talanı dile
getirmiyorsa yazıklar olsun. Şair
halkının dertlerini sevinçlerini anlatır tabiatı anlatır. Abdurrahim Karakoç daima
şiirlerinde Hasan üzerinden eleştirilerini sürdürdü. Üstada sormuşlar bu hasan
kimdir? Demişler hazır cevap olarak “Ha Hasana ha sana demiştir” bana da çok
sorarlar ya bu Ahmet Mehmet Osman Hasan, kimdir? Derler Rahmetlinin dediği gibi
bende “ha Hasan’a ha sana diyorum. Yaşım
yetmiş’dörde dayandı şiir ve makaleler yazmaya devam ediyorum. Birkaç yıldır
yazdığım yüze yakın makalelerim var. 8 tane basılmış şiir kitaplarım var.
9.kitabım basıma hazır. Ayrıca bildiğim ve yaşadığım kadarıyla Çağlayancerit’in
yetmiş yıllık geçmişini yazarak geliyorum. Çok araştırdım Çağlayancerit’in
tarihi ile ilgili sağlıklı bir bilgiye ulaşamadım. 33 yıldır gelmiş geçmiş
belediye başkanlarına bu konuyu ilettim tamam araştıralım dediler ben
yanlarında ayrılınca unuttular. En son Sayın Başkanımız Üzeyir Kızılseki’ye de durumu
izah ettim. Oda araştırtalım dedi sabırsızlıkla bekledim yine olmadı.Şimdi
başkanımız sayın Hanifi Sarıaltun’da bu durumu ileteceğim. Sevgili okuyucu Ben kendi kendime şairim yazarım
demiyorum. Eğer Halk’ım Şairliği Âşıklığı, Ozanlığı bana layık görmüşlerse
kabul ederim. Ben hayatta bir kadına kıza âşık olmadım. Gençliğimde beni
bilenler bilir. Atışmacı taşlamacı bir şairdim. Karşılaştığım âşıklar ve
şairlerle atışırdım. Bu yüzden Halk’ım bana (ÂŞIK) mahlasını (1967) yılında
Elbistan içmelerinde verdiler. Buna layık olmaya çalışıyorum. Bundan böyle ben
Halk’ımın şairi, aşığı ve ozanıyım. Rahmetli menderes’ten bu yana gelmiş geçmiş
birçok lidere methiyeler övgüler taşlamalar yazmışımdır. Zamanımızda birçok
insanlarımız partizancılık yapıyorlar. Aslında hoşlanmadığım bir şey. Âşık Ali Ataş
Kommentare (0) >>
Kommentar schreiben
Sie müssen angemeldet sein, um einen Kommentar abzugeben. Bitte registrieren, wenn Sie noch kein Konto haben.